-
Rate this poem
5
User Review
( votes)Piercing
written by: Eliza Segiet
translated by: Artur Komoter
Among people pierce
unrecognizable shadows,
but sometime in the light
they will cease to be just them.
It may turn out
that we are
part of the resurrected world.
Long ago, the mourned
are among us.
Przenikanie
written by: Eliza Segiet
Pomiędzy ludźmi przenikają
nierozpoznawalne cienie,
lecz kiedyś w świetle
przestaną być tylko nimi.
Może okazać się,
że jesteśmy
częścią zmartwychwstałego świata.
Dawno temu opłakani
są pośród nas.
Eliza Segiet
JAN/FEB 2018 AUTHOR OF THE MONTH at Spillwords.com
Eliza Segiet – Master's Degree graduate in Philosophy, completed postgraduate studies in Cultural Knowledge, Philosophy, Arts and Literature at Jagiellonian University, as well as Film and Television Production in Lodz.
Torn between poetry and drama. Likes to look into the clouds, but keeps both feet on the ground. Her heart is close to the thought of Schopenhauer: "Ordinary people merely think how they shall 'spend' their time; a man of talent tries to 'use' it".
Eliza Segiet – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, studiów podyplomowych – Wiedza o Kulturze i Filozofia, Studiów Literacko Artystycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Studium Realizacji i Eksploatacji Telewizyjno-Filmowej w Łodzi.
Rozdarta pomiędzy poezją a dramatem. Lubiąca spoglądać w chmury, ale twardo stąpająca po ziemi. Jej sercu bliska jest myśl Schopenhauera: „Zwyczajni ludzie myślą tylko o tym, jak czas spędzić, kto ma jakiś talent – jak czas wykorzystać”.
Torn between poetry and drama. Likes to look into the clouds, but keeps both feet on the ground. Her heart is close to the thought of Schopenhauer: "Ordinary people merely think how they shall 'spend' their time; a man of talent tries to 'use' it".
Eliza Segiet – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, studiów podyplomowych – Wiedza o Kulturze i Filozofia, Studiów Literacko Artystycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Studium Realizacji i Eksploatacji Telewizyjno-Filmowej w Łodzi.
Rozdarta pomiędzy poezją a dramatem. Lubiąca spoglądać w chmury, ale twardo stąpająca po ziemi. Jej sercu bliska jest myśl Schopenhauera: „Zwyczajni ludzie myślą tylko o tym, jak czas spędzić, kto ma jakiś talent – jak czas wykorzystać”.
