Widow, a poem written by Eliza Segiet at Spillwords.com

Widow

Widow

written by: Eliza Segiet

translated by: Artur Komoter

 

To banish evil away from her,
he had to disappear. He is gone.
He does not exist.
He is gnawed at by execrative words
that must be the silence.

She was widowed
when the war broke out
and he –
wanted to survive.

He is me
and I am him.
The alive – and dead
husband.

Wdowa

written by: Eliza Segiet

 

Żeby od niej przegonić zło,
musiał zniknąć. Już go nie ma.
Nie istnieje.
Targają nim złorzeczące słowa,
które muszą być ciszą.

Owdowiała,
kiedy wybuchła wojna,
a on –
chciał przeżyć.

On to ja,
a ja to on.
Żywy – martwy
mąż.

Latest posts by Eliza Segiet (see all)