Do Widzenia, poem by Mirosława Stojak at Spillwords.com

Do Widzenia

Do Widzenia

written by: Mirosława Stojak

 

Pogubiłam się w słowach
Szczerości dobroci
Pomąciła mi się droga
Schowała w trwogach

Czy życie kończy swój żywot?
Czy ludzie gryzą jak kojoty?
Opada korara
Rodzi się świat głupoty

A ja chciałabym złote główki trzymać w dłoniach
Dać im dobry dzień i dopiero skonać
Nie mogę widzieć końca
Co płonie bez końca
Umieram łaknąca

Nie jestem brakiem sumienia
Nie znam grzechów ani piekieł
Otwieram oczy
Mówię do widzenia

Subscribe to our Newsletter at Spillwords.com

NEVER MISS A STORY

SUBSCRIBE TO OUR NEWSLETTER AND GET THE LATEST LITERARY BUZZ

We don’t spam! Read our privacy policy for more info.

Latest posts by Mirosława Stojak (see all)