Przyjmij Nas Srebrnołuki Febie

PRZYJMIJ NAS SREBRNOŁUKI FEBIE

written by: Konrad Stawiarski

 

Usłysz mnie, Srebrnołuki, złoty FEBIE idei Greków,
To Ty, o Nieśmiertelny Apollinie, pokonałeś rywali,
grą swoją boską, uczyniłeś, o zacny, mityczne dary,
chleba, wina; kiedy śmiertelnicy wznosili toasty,

Ty byłeś pierwszy z tak licznym potomstwem półbogów;
Ty byłeś pierwszy przed nami, w jedność przemieniłeś,
ofiarę mitycznej krainy u wrót życia i narodzin śpiewu;
Ty byłeś posępny, waleczny u italskich brzegów kastalskich,

biegły w grze na lirze, otworzyłeś dla otchłani życie,
kiedy podarowałeś melodię tak lekką pośród dolin,
trzęsących się nocą z zimna radowałeś pasterzy ZEUSA,

byłeś pierwszym; choć serca dla ludzkości tyle miałeś,
atuty i statuty biesiad Ty obdarowałeś miłością zwycięstwa!
W krainach tylko życie; drogocenne pieśni Twojej berła.