Oda do Matki
written by: Sławomir Lęga
Jesteś pierwszym światłem,
które widziało mnie
zanim otworzyłem oczy.
Twoje ręce – dwie modlitwy
złożone z troski i ciszy.
Noszę w sobie twój oddech,
jak niebo nosi wiatry,
niewidoczny, lecz żywy,
nawet, gdy jestem daleko.
Byłaś ziemią pod moimi krokami,
gdy świat był jeszcze zbyt duży,
i szeptem,
gdy wszystko we mnie krzyczało.
Nie pytasz.
Czekasz.
W twoim czekaniu
jest więcej miłości
niż w tysiącu słów.
Jeśli jesteś wspomnieniem,
to takim, co nie blaknie.
Jeśli jesteś ciszą,
to tą, co przemawia.
Twoje imię,
nawet nie wypowiedziane,
niesie ciepło,
jakby wracał dom.
Pochodzę z Mazur z przepięknego miasta Miłomłyn. Od wielu jednak lat mieszkam w Belgii. Swoją przygodę z pisaniem zacząłem w 2015 roku początkowo pisząc do szuflady. Z czasem swoje wiersze zdecydowałem się publikować w internecie i grupach poetyckich. Jestem współautorem kilku Antologi polskich oraz międzynarodowych. Wydałem również z przyjaciółką po piórze wspólny tomik poezji. Jestem żonaty i mam dwoje cudownych dzieci córkę i syna. Należę do Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz do Działdowskiej Kuźni Słowa.
Latest posts by Sławomir Lęga (see all)
- Oda do Matki - August 11, 2025
- Czy Miłość Jest Karmieniem - April 6, 2025
