Twój Ogród

Twój Ogród

(Wizja Czterdziesta. Księga Czterdziesta.)

written by: Konrad Stawiarski

 

Szczegóły Twego łona- krew kryształowa łona;
A do tej pory byłaś w sukni białej niewinna,
Tak krucha, natchniona, czuła i krotochwilna,
Jakbym Cię duszą całował, w kwiatach ubrana,

Przybrania tak spolegliwego; u ołtarza władna,
Szczera i piękna- taka jesteś nieustannie,
Dziewicza jak przyroda, jak źdźbło najcichsza,
Listek wstydu odrzuć- kwiat woli miłości Tobie,

Pod stopy rzucam; delikatnym jesteś bukietem,
A wieczność oczekiwania gdy słucham i widzę;
A przepaścistość; miłości nie skończona,
Bo Róża Twojej nagości w karmin dotyku zaklęta;

Bo; gdybym nawet encyklopedystą był ciała Twego;
Uznajesz moje serce; co widzą inni?- nic im do tego.