Nie Jestem Człowiekiem, a poem by Katarzyna Koziorowska at Spillwords.com
Terra

Nie Jestem Człowiekiem

Nie Jestem Człowiekiem

written by: Katarzyna Koziorowska

 

nie płaczcie kiedy płoną wspomnienia
nie martwcie się zbytnio
gdy giną przestarzałe łzy

cisza jest pokorą
którą należy przyjmować ostrożnie
bez pamięci
przewartościowany smutek
stanowi genezę
niezrozumianą
przez największych sentymentalistów

ból uwięziony
w zardzewiałych okowach
stanowi tylko smutny powód
dla jakiego śnią
najwybitniejsi

nie jestem człowiekiem
ze snów nadziei
nie stanowię jutra
które zbyt pochopnie nadejdzie

łez mi potrzeba
w tych ciekawych czasach
samotność usłużnie drąży
głaz półcienia

moje fantazje są zagadką dla tych
którzy ufają proroctwom
obojętności
obudź się zanim niepewność
stanie się niedokończonym uśmiechem

Subscribe to our Newsletter at Spillwords.com

NEVER MISS A STORY

SUBSCRIBE TO OUR NEWSLETTER AND GET THE LATEST LITERARY BUZZ

We don’t spam! Read our privacy policy for more info.

Latest posts by Katarzyna Koziorowska (see all)