Róża w Ogrodzie
written by: Danuta Czerwińska Murawska
Kiedy czarne chmury nadciągają nad Twój dach
Ogarnia wtedy wszystkich wszechobecny strach
Nastaje złowroga cisza, jak przed burzą
I pytanie – co będzie z tą tak piękną różą?
– Wyrosła nam cudna, pachnąca w ogrodzie
Czy da radę, nie podda się pożodze?
– Tak mocno na wietrze się chwieje
Deszcz zalewa ją strumieniami, czy całą zaleje?
– Porwie, połamie rozerwie na strzępy
Zabierze ze sobą na głębin odmęty?
– Czy zdoła ugiąć swą kibić i pochylić głowę
By dotrwać do końca i ujrzeć znów słońce w pogodę?
Tak cudnie pachnie i cieszy nasze serca
Wszystkich tym wokół do życia zachęca
Bez niej ogród przestanie być Edenem
– Różo, daj wszystko, ratuj nas i siebie!
Róża ułożyła swą główkę potulnie
– Jestem silna, nic mnie w życiu nie ugnie
Moją siłą jest miłość do ludzi i Boga
Nie straszna mi żadna ulewa, ni żadna trwoga
Trzymają mnie silne, głęboko w ziemi korzenie
I choć czasami na wietrze się zachwieję
Mam mocne i twarde gałęzi konary
To tylko kwiat mój jest słaby…
Nawet gdy mój przekwitnie, są nowe wspaniałe
Spójrzcie, ile wam ich w darze od serca daję
A gdyby zdarzyło się tak, że pęknie jedna gałąź
To nie płacz i smutku swego nikomu nie zanoś
Tak w życiu się dzieje, tak musi być
A my musimy nauczyć się z tym żyć…
- Róża w Ogrodzie - November 17, 2024
- Idę Po Łąkach - August 7, 2024
- Promień - April 24, 2024
