Bridgemaker, a poem by Tasos Kyrtasoglou at Spillwords.com
Claudio Schwarz
Home
Publications
Poetry

Bridgemaker

Tasos Kyrtasoglou·
PoetryEnglishInternational
·0 Comments·1 min read·

EnglishGreek

Bridgemaker

written by: Tasos Kyrtasoglou

 

The Time was building a bridge
wide, thick and made of stone
and under the arch
I found him eating bread so sweet.

I sat and and he gave me
and treated me with words of wisdom
made out of men
that walked through life
in pride and differently.

“Learn to see the world
with the eyes of the soul
and the anchor of the heart”
That’s what he said to me in a calm voice

“As many bridges as you build
with hopes and wishes,
they will be teared down
when the wave wraps them up in rage
and disperses the rickety base”

Another thing he said was
“If love does not climb to a Golgotha
it will not charge with power
it will not find an identity”

“And all those thousands of somewheres
and much more nowheres
are fanfares and fermates,
marble words of white,
like gravestones”

So he was talking until the night came,
he bid me farewell and climbed the bridge
I stood on one side
while he disappeared on the other one

So I left a child there
with an unweeping eye like a pirate,
sometime to cry
sometime to laugh
to count the time

ΓΕΦΥΡΟΠΟΙΟΣ

written by: Tasos Kyrtasoglou

Γέφυρα έχτιζε ο Χρόνος
φαρδιά, τρανή και πέτρινη
και κάτω απ΄ την καμάρα της
τον βρήκα ψωμί γλυκό να τρώει.

Έκατσα και με φίλεψε
και λόγια σοφά με τράταρε
βγαλμένα από ανθρώπους
που στη ζωή περπάτησαν
περήφανα κι αλλιώτικα.

“Μάθε τον κόσμο να τον βλέπεις
με της ψυχής τα μάτια
και της καρδιάς το στήριγμα”
έτσι μ’ ορμήνευε μ’ ατάραχη φωνή.

“Όσα γεφύρια και αν χτίσεις
μ’ ελπίδες και μ’ ευχές
σε μια βραδιά θα γκρεμιστούνε
όταν το κύμα ορμητικό θα τα τυλίξει
και τα σαθρά θεμέλια σκορπίσει”

Κι αυτό ακόμα μου ‘πε
“Η αγάπη αν δεν ανέβει Γολγοθά
δύναμη δε γεμίζει,
ταυτότητα δε βρίσκει”

“Κι όλα εκείνα τα χιλιάδες κάπου
και τ’ άλλα τόσα πουθενά
φανφάρες και κορώνες
λόγια μαρμάρινα λευκά
σαν τάφων πλάκες”

Έτσι μου μίλαγε κι η νύχτα ήρθε,
μ’ αποχαιρέτησε και στο γεφύρι ανέβηκε.
Έμεινα εγώ σε μια μεριά
και κείνος στην άλλη εχάθη.

Και άφησα παιδί εκεί
με το ένα μάτι αδάκρυστο σαν πειρατή,
τη μια να κλαίει
την άλλη να γελά
το χρόνο να μετρά.

Subscribe to our Newsletter at Spillwords.com

NEVER MISS A STORY

SUBSCRIBE TO OUR NEWSLETTER AND GET THE LATEST LITERARY BUZZ

We don’t spam! Read our privacy policy for more info.

Latest posts by Tasos Kyrtasoglou (see all)
Spillwords Press © 2015-2025