Zatem życie
written by: Katarzyna Dominik
Kiedyś biegałam po rosie
dziś przemierzam skaliste szlaki
tracąc grunt pod nogami
Niosąc krzyż często upadam:
doświadczenia są zbyt ciężkie
ale kocham życie
W prosektorium nocy
siedząc w zadumie
niezręcznie rozkładam myśl z dystansem
W zmowie milczenia niewielu słów
szukam rekonstrukcji przyszłości
bo kocham życie
Jest jakby
wigwamem drzew
rosnących w złocistości medalionu nieba
lub pośród dźwięcznych marakasów makówek
Jest kruche i wątłe niczym źdźbło trawy na wietrze
moje życie
Gdy go nie czuję
osierocam oddech
A kiedy szkwał we mnie 10 w skali Beauforta
i mroki średniowiecza bezczeszczą duszę
chwytam brzytwę i płynę dalej
w stronę życia
Urodzona w 1982 roku. Historyk, absolwentka studiów doktoranckich, publicystka, pisarka, poetka, dziennikarka, korektor i edytor tekstów, laureatka licznych konkursów literackich, poetyckich, fotograficznych oraz kulinarnych, zarówno polskich, jak i międzynarodowych. Propagatorka i ambasadorka DKMS Bazy Dawców Komórek Macierzystych Polska. Animatorka lokalnej kultury i krzewicielka regionalnej tradycji. Działaczka Stowarzyszenia Pacjentów Po Przeszczepie Szpiku Kostnego w Katowicach oraz Fundacji Lokujmy w Dobro, członkini Myślenickiej Grupy Literackiej „Tilia”, Klubu Literackiego Rubikon, Zrzeszenia Literatów Polskich im. Jana Pawła II w Chicago oraz portalu „E-literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej”. Redaktor internetowego czasopisma „Bez(kres) – pismo literacko-artystyczne”. Wiersze Katarzyny Dominik są tłumaczone na języki: angielski, niemiecki i włoski. Obecnie pracuje nad jedenastym już autorskim tomikiem oraz kolejnymi dialogami i antologiami poetyckimi.
Latest posts by Katarzyna Dominik (see all)
- Piękno Jest Tym, Czym Je Uczynimy - November 23, 2025
- Jak Wiatr w Krainie Nieba - August 24, 2025
- Widzi Więcej niż Wszystko - April 27, 2025
