Smile, a poem written by Eliza Segiet at Spillwords.com

Smile

Smile

written by: Eliza Segiet

translated by: Artur Komoter

 

The world of the past
departed by train,
never
to return.

Time together available no more.

Remembering
caring parents
sometimes brings back a smile,
but
nothing will be like
it was before departure.

Too many empty chairs.
Too many empty plates.
They lived here so long.

– It still feels
that once,
that together,
that…

Uśmiech

written by: Eliza Segiet

 

Świat z przeszłości
odjechał pociągiem,
by
nigdy nie wrócić.

Już niedostępny wspólny czas.

Wspominanie
troskliwych rodziców
czasami przywraca uśmiech,
ale
nic nie będzie takie
jak przed odjazdem.

Zbyt dużo pustych krzeseł.
Zbyt dużo pustych talerzy.
Tak długo tutaj mieszkali.

– Nadal czuć,
że kiedyś,
że razem,
że…

Subscribe to our Newsletter at Spillwords.com

NEVER MISS A STORY

SUBSCRIBE TO OUR NEWSLETTER AND GET THE LATEST LITERARY BUZZ

We don’t spam! Read our privacy policy for more info.

Latest posts by Eliza Segiet (see all)