Szagane…
written by: Konrad Stawiarski
Szagane, moja ukochana Szagane,
ja na północ, na północ tak kroczę.
Albatrosy nad morzem tu, Szagane,
powiedz jak u Ciebie zapadają zorze?
Szagane, moja umiłowana Szagane,
chcę Ci przysiąc że jestem teraz w tobie.
Serce moje ukochane tęskni, Szagane,
unieść cię pragnę, wynosić pod niebiosa.
Szagane, moja miła, najdroższa Szagane,
powiedz dokąd dziś mam podejść w snach?
Blisko, coraz bliżej w tobie czuć ciepły wiatr.
Szagane, moja najgustowniejsza Szagane,
pragnę zaczerpnąć sensu z twoich ust wymownych.
I nie cierpieć, nie chcę deszczu bólu- Szagane, pragnę ciebie.
Polskiego pochodzenia. Pokolenie 83. Poeta. Dramaturg. Eseista. Sonecista.
Latest posts by Konrad Stawiarski (see all)
- Cała w Falach - May 21, 2024
- Szagane… - February 25, 2024
- Ptasi Gościniec. Wiosna Umiłowanej - November 19, 2023
