Zachłysnąć się Oddechem, a poem by Katarzyna Koziorowska at Spillwords.com
Annca Pictures

Zachłysnąć się Oddechem

Zachłysnąć się Oddechem

written by: Katarzyna Koziorowska

 

nie umiem kochać tak żeby klękało
przede mną życie
nie potrafię szydzić z jutra
by cień poległ w drodze powrotnej

przynosisz nagim porankom
oddech z mgły
zsyłasz słońce by ogrzewało
sumienie od środka

brak porozumienia kończy się
ewenementem
za jakim każdy rozważny łka
rozpadam się na brakujące elementy
podziwiam w lustrze twoje odbicie

nie jesteś tym źródłem
pamięci co przeklina świat nie w porę
dziś garną się do mnie skrzydlate myśli
słowa przegrane na wstępie

jesteś tym samym wszechświatem
który pamiętam
nie rozkładaj ramion
nie szukaj ucieczki z cienia

pora ugodzić prosto w twarz
pora zachłysnąć się oddechem

Subscribe to our Newsletter at Spillwords.com

NEVER MISS A STORY

SUBSCRIBE TO OUR NEWSLETTER AND GET THE LATEST LITERARY BUZZ

We don’t spam! Read our privacy policy for more info.

Latest posts by Katarzyna Koziorowska (see all)